Indrukwekkend, wonderschoon en machtig groot. Superlatieven schieten tekort voor de bijna 180 jaar oude Rode (eigenlijk Bruine) Beuk die bij het Rosarium in het Wilhelminapark stond.
De oude beuk werd vereeuwigd in gedichten en beschreven in boeken. Ze was voor stadsgenoten en buurtbewoners een goede vriend, een gesprekspartner en een rots in de branding. Het nieuws dat de eeuwenoude boom gekapt moest worden, raakte bij veel Utrechters dan ook een gevoelige snaar.
Utrechters verzamelden zich op zondag 2 februari 2020 om afscheid te nemen van de ongeneselijk zieke en stervende beuk. Die dag vierden Utrechters en buurtbewoners, samen met de Rode Beuk, het leven. De aanwezigen vertelden verhalen, deelden herinneringen en hielden een minuut stilte.
En zoals dat gaat in de natuur, maakte oud plaats voor nieuw. Op de plek waar de oude Rode Beuk stond, werd een nieuwe beuk aangeplant. En terwijl het jonge beukje bij het Rosarium zienderogen uitgroeit tot volwassen boom, kunnen wij de oude beuk een laatste bestemming geven.
Met gepaste trots mogen wij verkondigen dat wij de eer hebben om de Rode Beuk van het Wilhelminapark een tweede leven te geven. Van het hout maken we unieke sleutelhangers, koelkastmagneten, manchetknopen en ornamenten in de vorm van een beukenblad.
De producten vertellen het verhaal van de boom en haar thuis. Het verhaal van vergankelijkheid, maar bovenal het verhaal van het leven. Uiterst zorgvuldig hebben we het hout geselecteerd dat niet door ziekte was verzwakt of aangetast. Daarbij hebben we de natuurlijke vertekeningen zo veel mogelijk in tact gehouden.